Niezwykła opowieść – Złodziejaszki

Czasami zastanawiałem się nad tym, co jest patologią, a co nią nie jest? Czy ludzie dający swoim dzieciom wszystko; drogie ubrania, najnowsze modele telefonów, gry komputerowe. Zapisujący je na kursy językowe i wszelkie inne. Spełniający wszystkie ich zachcianki, ale nie poświęcający im czasu, ani nie dający miłości. Czy ci ludzie nie tworzą patologicznej rodziny!?

A ludzie, nie posiadający zbyt wiele do zaoferowania własnemu potomstwu. Kupujący ubrania w lumpeksach i polujący na tanią żywność w promocji oraz nieustannie borykający się z problemami finansowymi. Ale kochający własne dzieci i poświęcający im niemal każdą wolną chwilę, można określić mianem patologii społecznej?

Film „Złodziejaszki” którego reżyserem jest Hirokazu Koreeda zrobił na mnie ogromne wrażenie. To nie jest zwykły obraz do zobaczenia dla rozrywki, aby później przejść do codzienności, zapominając o nim. On wart jest przemyślenia i zastanowienia się nad własnym życiem, nad swoją rodziną i nad całym społeczeństwem, bez względu na to, w którym miejscu na naszej planecie się znajdujemy. Ten wzruszający obraz wypatrzyłem na platformie Netflix

„Pewnej zimy osobliwa rodzina żyjąca poza społecznymi normami przygarnia pod swój dach mizernie wyglądającą i wygłodniałą dziewczynkę, zapewniając jej schronienie z dala od nadużywających przemocy rodziców. We dwoje jest przecież cieplej, jak mówi jedna z postaci, a aby przetrwać zimę między cienkimi ścianami japońskich domów, potrzeba bliskości drugiej osoby, która sprawia, że pod pierzyną rodzących się więzów wraz z chłodem giną także i znoje codzienności….” (źródło: Kulturaliberalna.pl)

Więcej o filmie oraz o twórczości reżysera Hirokazu Koreeda znajdziecie tutaj > https://kulturaliberalna.pl/…/lukasz-mankowski…/

Oldboy65