Warszawa – godzina 3:30 rano

Godzina 3:30 rano. Obudziły mnie podmuchy wiatru uderzające o budynek hotelu. Wstałem z łóżka. Podszedłem do okna spoglądając w ciemność. Przede mną majaczyła nudna bryła Ministerstwa Infrastruktury. Wszędzie widać było  otulone mrokiem dachy drzemiącej Warszawy, bo duże miasto nigdy nie śpi. Ono zaledwie drzemie w centrum, przysypiając jedynie na przedmieściach. Na które mieszkańcy stolicy czmychają na noc, aby następnego dnia ponownie zaludnić ulice miasta.

Zza jednej strony budynku ministerstwa, w oddali, widoczne były opadające, pozycyjne światła lądujących, albo wznoszących się samolotów. Najwyraźniej nie wiało aż tak mocno i lotnisko pracowało bez zakłóceń. Czyżbym tylko po to się tak wcześnie obudził, aby o tym rozmyślać?

Oldboy65